همچنین از شمال و مشرق به استان اصفهان، جنوب به استان خوزستان محدود است. وسعت این استان در حدود

16533 کیلومتر مربع می‌باشد. این استان ناحیه‌ای است کوهستانی در سلسه جبال زاگرس که در باختر آن کوه‌ای

مرتفعی قرار گرفته است و این ارتفاعات سرچشمه سرشاخه‌های دو رودخانه دائمی زاینده رود و کارون می‌باشد.

از مهمترین ارتفاعات غرب استان، زردکوه است که با ارتفاع 4548 متر در کوهستان بازفت قرار دارد و تمام سال

پوشیده از برف است کوههای دیگر منطقه که بیش از 3000 متر ارتفاع دارند دنباله زردکوه بوده و حد طبیعی آنها مرز

بین استان خوزستان و چهارمحال و بختیاری است و از کانونهای آبگیر دائمی ایران به حساب می‌آید.

پیشینه در تقسیمات کشوری

چهارمحال و بختیاری تا قبل از سال ۱۳۳۲ خورشیدی در قالب شهرستان شهرکرد و بختیاری از شهرستانهای

استان اصفهان به شمار می‌آمد. در این سال، شهرستان شهرکرد از استان اصفهان جدا و به عنوان فرمانداری

مستقل بختیاری در تقسیمات سیاسی کشور قرار گرفت. در زمان اوج قدرت خوانین بختیاری شهر جونقان کنونی به

عنوان مرکز سرزمین بختیاری و خاستگاه تجارت و دانش و قدرت مطرح بوده و دهه‌ی 30 با تغییر رویکردهای حکومت

در سال ۱۳۳۷ شمسی فرمانداری مستقل بختیاری و چهارمحال به فرمانداری کل ارتقاء می‌یابد و در محدوده آن

فرمانداری‌های جدید بروجن و نیز بخش‌های جدید شوراب و گندمان ایجاد می‌گردند. در مصوبه سال ۱۳۵۲ هیئت

وزیران، فرمانداری کل چهارمحال و بختیاری به استانداری چهارمحال و بختیاری ارتقا یافت.

نام 

نام چهارمحال و بختیاری اشاره به دو بخش چهارمحال و منطقهٔ بختیاری دارد. چهارمحال بخشی روستانشین

میان اصفهان و منطقهٔ بختیاری بود. محال جمع مکسر کلمه محل به معنی ناحیه و مکان است و چهار محال یعنی

چهار ناحیه که عبارت بودند از: لار، کیار، میزدج و گندمان. در تقسیمات کنونی استان، لار و کیار در شهرستان

شهرکرد، میزدج در شهرستان فارسان و گندمان در شهرستان بروجن قرار می‌گیرد. منطقه بختیاری نیز که از دیر باز

کوچ گاه ایل بزرگ یختیاری بوده و هست، هم اکنون شامل شهرستانهای کوهرنگ، فارسان، اردل و لردگان می‌باشد.

جغرافیا

استان چهارمحال و بختیاری از جمله مناطق كوهستانی فلات مرکزی ایران محسوب می‌شود و دارای ۱۶ قله مرتفع

با ارتفاع بیش از سه هزار و ۵۰۰ متر مربع می‌باشد. کوه معروف زردکوه بختیاری با چهار هزار و ۵۴۸ متری در این

استان قرار دارد. به علت ماهیت کوهستانی مرتفع، که در مسیر بادهای مرطوب سیستم‌های مدیترانه‌ای قرار داشته

و موجب صعود و تخلیه بار این سامانه‌ها می‌گردد، این استان دارای بارش نسبتاً مناسب است. غالبا در مناطق

مرتفع نوع بارش به صورت برف است و وجود ارتفاعات پوشیده از برف یکی از ویژگی‌های اقلیمی این استان است. به

علت جوان بودن دوره کوه‌زایی، دراین منطقه وجود بلایا و مخاطرات طبیعی بسیاری چون سیل، زلزله و رانش زمین

در اکثر نقاط آن مشاهده می‌شود. ریزشهای جوی و برف و باران درکوههای بختیاری منشاء سرشاخه‌های رودخانه

کارون و زاینده رود هستند و آبخیزهای این دو رودخانه را به ترتیب ۱۳۸۰۰ و ۲۷۲۰ کیلومتر مربع شامل می‌شود. این

منطقه با وجود مساحت کم ده درصد از منابع آب کشور را در اختیار دارد.

تاریخ

نام بختیاری برای اولین بار در ذیل طوایف لر بزرگ توسط حمدلله مستوفی ذکر شده‌است. اما به عنوان یک نامجا و

یک نام جغرافیایی در روزگار صفویه به زیستگاه ایل بزرگ بختیاری اطلاق شده‌است.

البته شهرهای جونقان-شهر کیان و گهرو به ترتیب قدیمی ترین نقاط استان هستند. بنا به قولی از 7 گنج خسرو

پرویز ساسانی 3 تا در شهر جونقان کنونی مدفون است. گنج گاو در ورودی شهر جونقان- گنج سوخته در تنگ درکش

ورکش جونقان و گنج عروس در کوه سالداران جونقان مدفون است. شهر کیان با وجو تپه گوران از نقاط باستانی

استان است. گهرو نیز در اولویت سوم قرار دارد.

زبان

مردم شهرهای شهرکرد، بروجن و فرخ‌شهر و برخی دیگر مناطق به زبان فارسی صحبت می‌کنند. مردم مناطق

لردگان، اردل، کوهرنگ و فارسان به گویش بختیاری تکلم می‌کنند و گویش ترکی قشقایی برخی از روستاها و

شهرها(شهرهای بلداجی، سامان، بن، فرادنبه، سفیددشت، جونقان) رایج است. البته ترکان جونقان سردمدار همه

ترکان جنوب غرب کشور محسوب شده و از طرفی خاستگاه بزرگان بختیاری نیز هست.

موقعیت اقتصادی

با توجه به غلبه معیشت روستایی و عشایری، جریان توسعه صنعت از رونق چندانی برخوردار نیست. از مهمترین

کارخانه‌های صنعتی استان می‌توان به کارخانه‌های قند شهرکرد، ریسندگی شهرکرد، سیمان شهرکرد،

فولادشهرکرد، لوازم خانوادگی برفاب، گچ فارسان، آرد سازی و ریسندگی بروجن و صنایع شیر و لبنی شهرکرد اشاره

کرد. به علت عشایری روستایی بودن منطقه، نوع زندگی، آداب و رسوم حاکم بر جامعه و ساخت و بافت روستاها

مبین استقرارهای کهنه و نو عشایری روستایی در منطقه‌است.

جاذبه های طبیعی چهارمحال و بختیاری

آبشار دره عشق

آبشار دره عشق در منطقه مشایخ شهرستان اردل مجاور روستای دره عشق و در 130 کیلو متری شهرکرد قرار دارد

این آبشار با سرعت زیاد از دل کوه بیرون می جهد و یکصد متر ارتفاع دارد و در کنار این آبشار رود کارون به آرامی

جاری است و در ترکیب با انارستان و شالیزارهای روستای دره عشق و دورک اناری فضای شگفت انگیزی را بوجود

آورده است .

آبشار آتشگاه

این آبشار در یكصد و نود كیلومتری شهركرد و چهل كیلومتری شهر لردگان بعد از روستای میلاس و سردشت در دره‌ای

روح افزا و دلگشا به طول دو كیلومتر در بالادست روستای كوچك آتشگاه قرار گرفته است روستای آتشگاه که خاطرات

سرداران ایلامی را به یاد می‌آورد دره‌ای تنگ و زیبا با خصوصیات بکر و طبیعی است در میان دره نهر خروشانی جاری

است و سنگهای آهکی و گچی و درختان کهن سال گردو چنار و بلوط و زبان گنجشک پیرامون آنرا فرا گرفته مسیر این

آبشار از سرچشمه تا اتصال به رودخانه خرسان و را فضای سرسبز و بی نظیری از انواع درختان و گیاهان جنگلی فرا

گرفته است. شیب زیاد و پستی و بلندی‌های دره بطول 3 کیلو متر، آبشارهای متعدد كوچك و بزرگی را ایجاد كرده

است که در فاصله 200 متری 2 آبشار بزرگ خود نمایی می‌کنند پیوند عناصر زیبای طبیعی چون دره، سبزه‌زار و اقلیم

مناسب، فضای بسیار فرح بخشی را جهت تفرج و گشت و گذار در این مكان فراهم می‌آورد. سراسر بهار و تابستان

این آبشار قابل مشاهده است.

آبشار تونل کوهرنگ

این تونل در سال 1322 جهت انتقال قسمتی از آب چشمه کوهرنگ و چشمه‌های مجاور به زاینده رود در چلگرد

ساخته شد. تلاش برای انتقال آب به ازمنه بسیار دور بر می‌گردد. در دوران صفویان تلاش برای ایجاد شکاف در کوه

کارکنان وانتقال آب، راه به جایی نبرد. آثار این تلاش و شکاف هنوز بر پیکره‌ی کوه کارکنان پیداست.

پارک جنگلی پروز

در 50 كیلومتری لردگان، گردشگاه زیبای پروز با طبیعت بهشتی خود در امتداد دره ای سرسبز قرار گرفته است. فضای

دنج و خلوت، سایه سار درختان بلند و قد كشیده این پارك، چشمه‌های زلال متعدد، به علاوه شالیزارهای پراكنده و

درختان جنگلی اطراف، تصویری زیبا از طبیعت خداوندی را جلو چشم هر بیننده‌ای به نمایش می‌گذارد. به طوری كه

كمتر گردشگر و بازدید كننده‌ای است كه با یك بار دیدن، میل بازدید مجدد در دلش موج نزند.

غار یخی چما

در فاصله 25 كیلومتری چلگرد در نزدیكی روستای شیخ علیخان، یكی از نادرترین و اعجاب انگیزترین غارهای منطقه

به نام غار یخی چما با قندیل‌های فراوان یخی واقع شده است. از زیر یخ‌های این غار، چشمه‌ای با آب سرد در جریان

است كه نهایتا به سد كوهرنگ می‌ریزد. قرار گرفتن در دره‌های عمیق و انباشت حجم برف‌های چندین ساله در این

مكان سبب شده قندیل‌های یخ و توده‌های عظیم برف به صورت دائمی و در تمام فصول سال باقی بمانند.

غار سراب

غار سراب در 56 كیلومتری جنوب غربی شهركرد و حدود 7 كیلومتری شهر باباحیدر در مسیر دره‌ای زیبا، در مجاورت

روستای امیدآباد قرار گرفته است. این غار شگفت انگیز دو دهانه دارد و به دلیل وجود موانع طبیعی بیش از 600 متر از

آن قابل دسترسی نیست. از یكی از دهانه‌های غار، آبی خروشان و خنك بیرون می‌آید. ارتفاع سقف غار در بعضی از

نقاط به 15 متر می‌رسد. در دالان طویل غار قندیل‌های آهكی زیبا به وفور وجود دارد.

پیر غار

در جنوب روستای ده چشمه به فاصله‌ی 6 کیلومتری فارسان و 38 کیلومتری جنوب غربی شهرکرد گردشگاهی به

غایت مصفا و مفرح آرمیده است. بر روی قسمتی از این تپه سنگی مشرف به این گردشگاه سه کتیبه به خط

نستعلیق به دستور خسرو خان سردار ظفر بختیاری حک شده است متن این کتیبه‌ها مجملی از شرح لشکرکشی

بختیاری‌ها به اصفهان و تهران و نقش سرداران بختیاری در سرکوبی استبداد صغیر و سقوط محمد علی شاه در واقعه

مشروطیت است. مجموعه عوامل گردشگاه از جمله کتیبه‌های ارزشمند تاریخی، چشمه‌ی پر آب، سایه سار

درختان، آبشار زیبا و بلند، کوههای اطراف و غار موجود در محل-که از نظر مذهبی مورد توجه اهالی می‌باشد –

سبب جذب روزانه صدها گردشگر و علاقه‌مند به این مکان می‌گردد.

غار منج

این غار در مسیر روستای منج به قلعه مدرسه واقع می‌باشد و مورد استفاده انسانهای اولیه غار نشین بوده که در

این غار ابزارآلات تیغه‌های ساده و دندانه‌دار نوک پیکان سنگی و درفش بدست آمده است.

غار خراجی

در حد فاصل روستای شمس آباد به خراجی که تنگ خراجی نامیده می‌شود تعدادی غار و پناهگاه سنگی وجود دارد

که آثار متعلق به ادوار پالئولتیک در آنها شناسایی شده است.

حاشیه رودخانه کارون

بیشتر مساحت استان چهار محال و بختیاری را سر چشمه‌های کارون تشکیل می‌دهند که از اتصال سر شاخه‌های

فرعی و اصلی مانند آبهای کوهرنگ، بازفت، کیار، ونک و رودخانه‌های مار بره، خرسان، آقبلاق، سولگان و سمیرم به

وجود آمده و از مرکز تا جنوب و غرب منطقه را در بر می‌گیرد.

پیست اسکی چلگرد

این پیست یکی از شناخته شده ترین پیست‌های اسکی واقع در زاگرس است. این پیست در شهر چلگرد در مجاورت

تونل اول کوهرنگ در قسمت شرقی کوه کارکنان قرار گرفته است و طول آن حدود 800 متر با شیب 20% می‌باشد.

این پیست دارای سه محوطه‌ی تفکیک شده جهت خانواده، آقایان و خانمها بوده و به دلیل طولانی بودن فصل سرما و

آرامش اکثر روزها در تمام فصل زمستان قابل استفاده است.

دشت لاله‌های واژگون

این دشت زیر پوششی رنگارنگ از لاله‌های سرخ رنگ و واژگون، در 12 کیلومتری چلگرد و در نزدیکی روستای

بنواستکی کوهرنگ آرمیده است. هوای لطیف، سبک و پاک دشت و پوشش گیاهی بسیار غنی و ارزشمند آن

چشم دل هر بیننده‌ای را می‌نوازد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: